DY DEKADA PO TË PRES !

Kthema zemrën, kthema qetësinë,
Pëshpërit fjalët e ëmbla që më thoshe,
Kthema sërish të shtrenjtën, dashurinë, 
Se zemrën time shumë e brengose...

Kthemë gjithçka që more me vete,
E për mua nuk pate aspak mëshirë,
Kthemi ato puthjet, si mjaltë blete,
Ato që e mbajnë gjallë dashurinë...

Kthemë të lutem kthemë qetësinë,
Se të pres përherë e në dritare po rri...
Një yll po ndrit më shumë gjithësinë
A mos vallë, ai yll vezullues, je ti?...

Pse me shpirtin tim po luan ndryshe,
U bënë dy dekada, që s’të shikoj.
Me premtove se s’do më braktisje,
Ku shkuan premtimet, apo ishte lojë...

Kthemi të gjitha që more me vete,
Kthemi se ato të tëra më duhen mua,
Pa ty nuk kam më qetësi jete,
Se dashuria më tepër më është shtuar...

Kthemi pra të gjitha, apo s’më dëgjon!
Luan me mua sikur je kthyer në fëmi...
Dashuria për ty më shumë po më mundon,
Në zemrën time s’ka vend për tjetër njeri...

Poezi Luljeta Gjosha Pashollari
Tirane :11.08.2015