Mikes sime

Dedikuar :Gjevrie Esati

Nuk e di sa e tronditur jam,Më mirë mos të të kisha njohur ,Sa me hape këtë plagë.E më le të brengosur...

Bashke komunikuam,dhe endrën më tregove,Embëlsirën që hëngre ne gjumëvallë Valoni ta dërgonte?...

E pabesuar mu dukë kur Lucia më njoftoj,Kapa kokën me dy duarëe të rrahurat e zemrës për një moment më ndaloj,Ngela e hutuar para laptopit o miqt e mi.

Mirjeta (nusja e Vetonit ) më thoshte jep njoftimin për miken ti
C'pate Gjevrie që rrugën e preve ,Pse vrapoje nëpër Texsas që qirinjtë ti të ndizje,Ti kërkoje shpëtim për Vetonin që ke sëmurëPor ce do ora e zëzë për ty qe fatalitet...

O Valon ti su kënaqe që gjyshja të erdhi pranë,Apo do maman tënde të të mjekojë ato plage.Por jo more djalë për ty kishte një brengë,Se putha dote yllin tim o për të fundit herë...

Jo Gjevrie ti duhesh këtu e Vetonin të shërosh,Amanetin që i le Mirjetes që Vetonin të mjekoj,Dhe te varri i Valonit të cojë lule të freskta,Edhe kur të jetë dimër të mos i mungojë buqeta...

O moj mike c'më ke helmuar këtë ti se ke kuptuar,Kam plotë një muajë vargje te gëzuara s'kam shkruar,Dhe tani këto reshta që po publikojë,Zemëra ime e plagosur vetëm gjakë po kullonë...


Poezi Luljeta Gjosha PashollariTirane 18/07/2015