MJALTI I MJALTIT TË SHPIRTIT TIM

Pak nga pak plagët po më shërohen, 
kur ty ne krah te mbaj gjithmonë,
rreze ylberi në shpirtin tim lëshohen,
të shikoj përditë që rritesh e lëshon aromë.

Të qënurit gjyshe e kisha provuar,
po ndjesia që më dhe ti s’kishte përshkrim.
erdhe ti yll ndricues,
Na mbushe të gjithë me gëzim...

Kur e lodhur kthehem në mbrëmje,
të marr në krah, të puth me mall.
Hallet e ditës me zvogëlohen,
Jeta me shtohet, bëhem me krah.

Drita e syve të mi, vogëlushi më buzëqesh.
Më thoni o miq, a ka më të bukur peshqesh?
Ndryshoi e imja dashuri, me tej kapërceu,
Mjalti i mjaltit shpirtin me blerim ma shpërtheu.

Dhe shpirti im shpërtheu i tëri në ujëvarë,
më mbylli plagën e shkuar, për të mos qarë.
Këtë mbrëmje kur vogëlushin në krah po mbaj,
Dua me ju, o miq, këtë gëzim të madh ta ndaj...

Poezi Luljeta Gjosha Pashollari